ΗÇα¹αξίωσηÈ τηςεργασίας, η¹ρόοδος τηςτεχνολογίας καιοÇνεοφιλελευθερισμόςÈ
(Ε¹ιστολήτου Σ¹ύρουΔανάλη,μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου,¹ουδημοσιεύτηκεστηνÇΚαθημερινήÈστις 17.7.09)
Όσοναφορά το άρθροτου τέωςυ¹ουργού κ.ΧρυσοχοΐδηστηνÇΚαθημερινήÈγια τηνα¹αξίωση τηςεργασίας, αυτήσυντελείται α¹ότην ¹ρόοδο τηςτεχνολογίαςκαι δεν έχεικαμιά σχέση ονεοφιλελευθερισμός.
Τηδεκαετία του Õ60μιααυτοκινητοβιομηχανίαγια να ¹αράγει 600.000αυτοκίνητα τονχρόνοχρειαζόταν 12.000εργάτες,σήμερα η ίδιααυτοκινητοβιομηχανίαχρειάζεται 2.000υ¹αλλήλουςχειριστέςαυτοματο¹οιημένωνμηχανημάτων¹ου α¹αρτίζουντη γραμμή¹αραγωγής. Ταμηχανουργείαείχαν ¹ληθώραα¹ότορναδόρουςεφαρμοστές γιανα χειρίζονταιτόρνους,φρέζες,τρυ¹άνια και νασυναρμολογούνμε ε¹ί¹ονηεργασίαμηχανήματακαλού¹ια κ.λ¹.Ήταν η βαριά βιομηχανίακαι οιτορναδόροιεφαρμοστές η¹ρωτο¹ορία του¹ρολεταριάτουστην ΕΣΣΔ καιτις χώρες του υ¹αρκτούσοσιαλισμού.
Τώραέ¹αψαν ναυ¹άρχουν καιαντικαταστάθηκανα¹ό computer τουςχειριστές τουςκαι αυτόματεςμηχανές ¹ου¹αράγουνχιλιάδεςκομμάτια σεελάχιστουςχρόνους. Πίσωα¹ό αυτούςυ¹άρχουν εκατοντάδες¹ρογραμματιστέςοι ο¹οίοικατασκευάζουντα ¹ρογράμματαμε τα ο¹οίαλειτουργούνόλα αυτά ταμηχανήματα.
Τοεργατικό¹ρολεταριάτο, ηάρχουσα τάξη τουσοσιαλισμού¹ου θααντικαθιστούσετην αστική τάξηέ¹αψε να υ¹άρχεικαιαντικαταστάθηκεα¹ό μια τάξηυ¹αλλήλων ¹ολύμικρότερηαριθμητικά, ηο¹οία ¹αράγειυ¹ηρεσίες.
Ηχειρωνακτικήεργασία άλλαξεμορφή και ενμέρει α¹αξιώθηκε.Το ίδιο έγινεκαι στην εργασίατων υ¹αλλήλων,ένα λογιστήριομιας εταιρείας¹ου τηρούσεβιβλία 3ηςκατηγορίας καιείχε είκοσι υ¹αλλήλους,σήμερα με τουςηλεκτρονικούςυ¹ολογιστέςκάνει την ίδιαδουλειά μετέσσερις το¹ολύ υ¹αλλήλους.
Τοίδιο συμβαίνειμε τοντρα¹εζικότομέα, ΕθνικήΤρά¹εζα σήμεραμε τον κύκλοεργασιών ¹ουέχει λειτουργείμε το ένα έκτοτων υ¹αλλήλων¹ου θα είχε εάν δενυ¹ήρχαν οιηλεκτρονικοίυ¹ολογιστές.
Ολεςαυτές οιτεράστιεςκοινωνικέςαλλαγές έγινανα¹ό την ε¹ιστήμη,την τεχνολογίακαι τηνταχύτατηεφαρμογή τουςστην ¹ράξη, ηο¹οία έγινεχάρις στηνικανότητα ¹ροσαρμογήςτουκα¹ιταλιστικούσυστήματος.
Ηα¹αξίωση τηςεργασίαςο¹ωσδή¹οτε¹ροσφέρει¹ερισσότερακέρδη στοκεφάλαιο, ανκαι μεγάλο¹οσοστό αυτώντων κερδώνλόγωανταγωνισμούμεταφέρεται στουςκαταναλωτές.
Έχειτεθεί α¹ό τηδεκαετία του '90το ερώτημα ¹ώς¹ρέ¹ει ναλειτουργεί τοκράτος ¹ροςόφελος τωναδυνάτων κοινωνικώντάξεων, αλλάκαι τουσυνόλου του¹ληθυσμού.
Τηνα¹άντηση τηνέχουν δώσει οιΣκανδιναβικέςχώρες, Δανία,Σουηδία,Φινλανδία.
Φορολογίααρκετά υψηλήκαι όχιφοροδιαφυγήαυτό σημαίνειότι το κράτοςείναισυνεταίροςχωρίς κανέναρίσκο κατά 40% όσοείναι το¹οσοστό τουφόρου σε όλεςτις κερδοφόρεςε¹ιχειρήσειςμικρές καιμεγάλες και σεόλες τις¹εριουσίεςκινητές καιακίνητες ¹ου υ¹άρχουνστη χώρα. Οσομεγαλύτερα τακέρδη τουκεφαλαίου τόσο¹ιο ωφελημένοτο κράτος.
Δημόσιεςε¹ιχειρήσειςκαιοργανισμούςόσο το δυνατόνλιγότερες καινα λειτουργούνόλες με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια,δηλαδή ακριβώςό¹ως οι ιδιωτικέςε¹ιχειρήσεις.
Το¹λεόνασμα τουκράτουςδιατίθεταικατά τον ¹ιοα¹οδοτικό τρό¹οκαι όχιρουσφετολογικό,για βοήθεια¹ρος τα κατώτεραεισοδηματικάστρώματα του¹ληθυσμού καισε αυτά ¹ου¹λήττονται α¹ότην οικονομικήσυγκυρία καιτις ¹αγκόσμιεςοικονομικέςμεταβολές τουσυστήματος.